Tylko dla odważnych cz. II
Druga część formacji. Nie wiesz o co chodzi? Szczegóły.
Pobierz formację w PDF
4. PRZYOBLECZMY SIĘ W ZBROJĘ ŚWIATŁA
4.2. Czystość, piękno i miłość bliźniego
W nowym świetle promieniującym z misterium paschalnego i objaśnionym przez św. Pawła, ideał czystości zajmuje uprzywilejowane miejsce. Można powiedzieć, że nie ma Listu św. Pawła, w którym nie poświęciłby on miejsca czystości, opisując nowe życie w Duchu. Ten poszczególny wymóg czystości za każdym razem zostaje wyszczególniony w zależności od różnych stanów życia chrześcijańskiego. Listy Pawłowe ukazują, w jaki sposób powinna kształtować się czystość w życiu młodych, w życiu kobiet, małżonków, osób starszych, wdów, prezbiterów i biskupów; przedstawiają różne oblicz czystości w celibacie, wierności małżeńskiej, wstrzemięźliwości, dziewictwa, wstydliwości. Ten aspekt życia chrześcijańskiego determinuje to, co Nowy Testament- a w szczególny sposób Listy Pawłowe- nazywa "pięknem" albo "pięknym" charakterem chrześcijańskiego powołania. Tradycja chrześcijańska, nazywając czystośc "piękną cnotą", podjęła tę biblijną wizję, która mimo nadużyć i zbyt jednostronnych interpretacji, wyraża pewną głęboką prawdę. Czystość jest bowiem pięknem!
Taka czystość jest bardziej stylem życia niż jakąś szczególną cnotą. Całą gamą swych przejawów wychodzi poza sferę seksualności. Istnieje czystość ciała, ale jest także czystość serca, która ucieka nie tylko przed aktami, lecz również przed pragnieniami i myślami "nieczystymi". Jest też czystość ust, która polega na powstrzymywaniu się od słów nieprzyzwoitych, od wulgarności i bezmyślności oraz na szczerości i otwartości w mówieniu, tzn. na mówieniu: "tak, tak" i "nie, nie", na wzór Baranka niepokalanego, w którego "ustach nie było podstępu"(por. 1P 2,22). Jest wreszcie czystość lub przejrzystość oczu i spojrzenia. Oko- powiedział Jezus- jest światłem ciała; jeżeli oko jest czyste i jasne, wtedy całe ciało będzie w świetle. Św. Paweł mówi o czystości jako "zbroi światła".
Jedynym celem czystości i miłości jest prowadzenie życia "pełnego godności", to znaczy: nieskazitelnego we wszystkich relacjach, zarówno w odniesieniu do siebnie, jak i w stosunku do innych. Apostoł streszcza to wszystko w wyrażeniu: "Żyć przyzwoicie jak w jasny dzień"(por. Rz 13.13).
Czystość i miłość bliźniego mają się do siebie tak jak panowanie nad sobą i darowanie się innym. Jakże mogę siebie darować, jeśli siebie nie posiadam, lecz jestem niewolnikiem własnych namiętności? Jakże mogę siebie darować, jeżeli nie zrozumiałem jeszcze tego, co powiedział św. Paweł, a mianowicie, że nie należę już do siebie i że moje własne ciało nie jest moje, lecz Chrystusa Pana? Złudzeniem jest uważać, że autentyczną służbę bliźnim, która zawsze domaga się ofiary, altruizmu, zapomnienia o sobie i wspaniałomyślności, można pogodzić z nieuporządkowanym życiem osobistym, całkowicie nastawionym na samozadowolenie i zaspokojenie własnych pożądliwości. Niechybnie kończy się to instrumentalizacją bliźnich, tak jak instrumentalizuje się własne ciało. Nie potrafi powiedzieć "tak" wobec braci ten, kto nie potrafi powiedzieć "nie" sobie samemu.
Jednym z "usprawiedliwień", które w mentalności ludzi przyczyniaja się do popełniania grzechu nieczystości i do wyzuwania go z wszelkiej odpowiedzialności, jest wmawianie sobie, że ten grzech nie wyrządza zła nikomu, nie gwałci praw ani wolności, chyba że-jak się mówi- chodzi o gwałt cielesny. Lecz pominąwszy już fakt, że grzech nieczystości gwałci podstawowe prawo Boga dp nadawania praw swoim stworzeniom, powyższe "usprawiedliwienie" jest fałszywe także ze względu na bliźnich. Nie jest prawdą, że grzech nieczystości pozostaje tylko w tym, kto go popełnia.Istnieje pewnien związek pomiędzy wszystkimi grzechami. Każdy grzech zakaża i zanieczyszcza moralne środowisko człowieka; zanieczyszczenie to Jezus nazywa "zgorszeniem" i potępia je w szczególnie okrutnych słowach w Ewangelii(por. Mt 18,6nn) Także złe myśli nurtujące serce, według Jezusa, zanieczyszczaja człowieka, a więc również świat: "Z serca bowiem pochodzą złe myśli, zabójstwa, cudzołóstwa, czyny nierządne, kradzieże, fałszywe świadectwa, przekleństwa. To własnie czyni człowieka nieczystym" (Mt 15, 19-20).
Należy dodać, że czystość uzdalnia nie tylko do właściwych relacji z sobą i bliźnimi, ale także do intymnej i przyjaznej relacji z Bogiem. Podkreśla to nieustannie zarówno Stary, jak i Nowy Testament. Nie można przystąpić do modlitwy mając nieczyste serce; doświadczenie pokazuje, że jest to niemożliwe. Nie można "wznieść się" do Boga, który jest Duchem, jeśli jest się niewolnikiem ciała i materii. Św. Piotr pisał do pierwszych chrześcijan: "Bądźcie więc roztropni i trzeźwi, abyście się mogli modlić"(1P 4,7).
Jeżeli św. Paweł nawet małżonkom radzi wstrzemięźliwość na pewnien czas, z powodu obecnego stanu ludzkiej natury, aby z większą wolnością mogli oddać się modlitwie(por.1Kor 7,5), cóż dopiero powiedzieć o aktach seksualnych, które same w sobie są nieuporządkowane? Uniemożliwiają one modlitwę, chyba że zaistnieje szczera wola walki i zwycięstwa nad własną słabością.
KOMENTARZ
Jezus stworzył każdego z nas z miłości. Jezus powołał każdego z nas do miłości, a także do bycia pięknym/piękną. Czystość sprawia, że czujemy się piękni. Jesteśmy piękni. Czystość ciała, czystość serca, czystość myśli, słów, spojrzenia.. To wszystko sprawia, że możemy żyć w zgodzie ze sobą, z bliźnimi, a przede wszystkim z Bogiem.
Czy zdaję sobie sprawę, że mój grzech niszczy każdą z tych relacji? Czy wiem, że mój grzech nie jest moją osobistą sprawą, ale że zawsze ma wpływ na drugiego człowieka, na Kościół? A przecież często tak jest, że własnie wtedy, gdy zgrzeszę, nie umiem się modlić, unikam ludzi..
Zatroszczmy się o siebie nawzajem, modląc się za siebie w tym najbliższym czasie. Módlmy się o czystość serca, o siły do walki w czasie pokus, o nadzieję i ufność w Boże Miłosierdzie.
Fragmenty do rozważania
Dzień I Ef 5, 3-7
Dzień II Ef 5, 8-11
Dzień III Kol 3, 5-8
Dzień IV Kol 3, 9-10
Dzień V Łk 11, 34-35
Dzień VI Rz 7, 15-17
Dzień VII Rz 7, 18-20
Zdjęcie: Grzegorz Bąk, Wikimedia Commons
Druga część formacji. Nie wiesz o co chodzi? Szczegóły.
Pobierz formację w PDF
4. PRZYOBLECZMY SIĘ W ZBROJĘ ŚWIATŁA
4.2. Czystość, piękno i miłość bliźniego
W nowym świetle promieniującym z misterium paschalnego i objaśnionym przez św. Pawła, ideał czystości zajmuje uprzywilejowane miejsce. Można powiedzieć, że nie ma Listu św. Pawła, w którym nie poświęciłby on miejsca czystości, opisując nowe życie w Duchu. Ten poszczególny wymóg czystości za każdym razem zostaje wyszczególniony w zależności od różnych stanów życia chrześcijańskiego. Listy Pawłowe ukazują, w jaki sposób powinna kształtować się czystość w życiu młodych, w życiu kobiet, małżonków, osób starszych, wdów, prezbiterów i biskupów; przedstawiają różne oblicz czystości w celibacie, wierności małżeńskiej, wstrzemięźliwości, dziewictwa, wstydliwości. Ten aspekt życia chrześcijańskiego determinuje to, co Nowy Testament- a w szczególny sposób Listy Pawłowe- nazywa "pięknem" albo "pięknym" charakterem chrześcijańskiego powołania. Tradycja chrześcijańska, nazywając czystośc "piękną cnotą", podjęła tę biblijną wizję, która mimo nadużyć i zbyt jednostronnych interpretacji, wyraża pewną głęboką prawdę. Czystość jest bowiem pięknem!
Taka czystość jest bardziej stylem życia niż jakąś szczególną cnotą. Całą gamą swych przejawów wychodzi poza sferę seksualności. Istnieje czystość ciała, ale jest także czystość serca, która ucieka nie tylko przed aktami, lecz również przed pragnieniami i myślami "nieczystymi". Jest też czystość ust, która polega na powstrzymywaniu się od słów nieprzyzwoitych, od wulgarności i bezmyślności oraz na szczerości i otwartości w mówieniu, tzn. na mówieniu: "tak, tak" i "nie, nie", na wzór Baranka niepokalanego, w którego "ustach nie było podstępu"(por. 1P 2,22). Jest wreszcie czystość lub przejrzystość oczu i spojrzenia. Oko- powiedział Jezus- jest światłem ciała; jeżeli oko jest czyste i jasne, wtedy całe ciało będzie w świetle. Św. Paweł mówi o czystości jako "zbroi światła".
Jedynym celem czystości i miłości jest prowadzenie życia "pełnego godności", to znaczy: nieskazitelnego we wszystkich relacjach, zarówno w odniesieniu do siebnie, jak i w stosunku do innych. Apostoł streszcza to wszystko w wyrażeniu: "Żyć przyzwoicie jak w jasny dzień"(por. Rz 13.13).
Czystość i miłość bliźniego mają się do siebie tak jak panowanie nad sobą i darowanie się innym. Jakże mogę siebie darować, jeśli siebie nie posiadam, lecz jestem niewolnikiem własnych namiętności? Jakże mogę siebie darować, jeżeli nie zrozumiałem jeszcze tego, co powiedział św. Paweł, a mianowicie, że nie należę już do siebie i że moje własne ciało nie jest moje, lecz Chrystusa Pana? Złudzeniem jest uważać, że autentyczną służbę bliźnim, która zawsze domaga się ofiary, altruizmu, zapomnienia o sobie i wspaniałomyślności, można pogodzić z nieuporządkowanym życiem osobistym, całkowicie nastawionym na samozadowolenie i zaspokojenie własnych pożądliwości. Niechybnie kończy się to instrumentalizacją bliźnich, tak jak instrumentalizuje się własne ciało. Nie potrafi powiedzieć "tak" wobec braci ten, kto nie potrafi powiedzieć "nie" sobie samemu.
Jednym z "usprawiedliwień", które w mentalności ludzi przyczyniaja się do popełniania grzechu nieczystości i do wyzuwania go z wszelkiej odpowiedzialności, jest wmawianie sobie, że ten grzech nie wyrządza zła nikomu, nie gwałci praw ani wolności, chyba że-jak się mówi- chodzi o gwałt cielesny. Lecz pominąwszy już fakt, że grzech nieczystości gwałci podstawowe prawo Boga dp nadawania praw swoim stworzeniom, powyższe "usprawiedliwienie" jest fałszywe także ze względu na bliźnich. Nie jest prawdą, że grzech nieczystości pozostaje tylko w tym, kto go popełnia.Istnieje pewnien związek pomiędzy wszystkimi grzechami. Każdy grzech zakaża i zanieczyszcza moralne środowisko człowieka; zanieczyszczenie to Jezus nazywa "zgorszeniem" i potępia je w szczególnie okrutnych słowach w Ewangelii(por. Mt 18,6nn) Także złe myśli nurtujące serce, według Jezusa, zanieczyszczaja człowieka, a więc również świat: "Z serca bowiem pochodzą złe myśli, zabójstwa, cudzołóstwa, czyny nierządne, kradzieże, fałszywe świadectwa, przekleństwa. To własnie czyni człowieka nieczystym" (Mt 15, 19-20).
Należy dodać, że czystość uzdalnia nie tylko do właściwych relacji z sobą i bliźnimi, ale także do intymnej i przyjaznej relacji z Bogiem. Podkreśla to nieustannie zarówno Stary, jak i Nowy Testament. Nie można przystąpić do modlitwy mając nieczyste serce; doświadczenie pokazuje, że jest to niemożliwe. Nie można "wznieść się" do Boga, który jest Duchem, jeśli jest się niewolnikiem ciała i materii. Św. Piotr pisał do pierwszych chrześcijan: "Bądźcie więc roztropni i trzeźwi, abyście się mogli modlić"(1P 4,7).
Jeżeli św. Paweł nawet małżonkom radzi wstrzemięźliwość na pewnien czas, z powodu obecnego stanu ludzkiej natury, aby z większą wolnością mogli oddać się modlitwie(por.1Kor 7,5), cóż dopiero powiedzieć o aktach seksualnych, które same w sobie są nieuporządkowane? Uniemożliwiają one modlitwę, chyba że zaistnieje szczera wola walki i zwycięstwa nad własną słabością.
KOMENTARZ
Jezus stworzył każdego z nas z miłości. Jezus powołał każdego z nas do miłości, a także do bycia pięknym/piękną. Czystość sprawia, że czujemy się piękni. Jesteśmy piękni. Czystość ciała, czystość serca, czystość myśli, słów, spojrzenia.. To wszystko sprawia, że możemy żyć w zgodzie ze sobą, z bliźnimi, a przede wszystkim z Bogiem.
Czy zdaję sobie sprawę, że mój grzech niszczy każdą z tych relacji? Czy wiem, że mój grzech nie jest moją osobistą sprawą, ale że zawsze ma wpływ na drugiego człowieka, na Kościół? A przecież często tak jest, że własnie wtedy, gdy zgrzeszę, nie umiem się modlić, unikam ludzi..
Zatroszczmy się o siebie nawzajem, modląc się za siebie w tym najbliższym czasie. Módlmy się o czystość serca, o siły do walki w czasie pokus, o nadzieję i ufność w Boże Miłosierdzie.
Fragmenty do rozważania
Dzień I Ef 5, 3-7
Dzień II Ef 5, 8-11
Dzień III Kol 3, 5-8
Dzień IV Kol 3, 9-10
Dzień V Łk 11, 34-35
Dzień VI Rz 7, 15-17
Dzień VII Rz 7, 18-20
Zdjęcie: Grzegorz Bąk, Wikimedia Commons
|
|
|
